De Tuinen van Bomarzo liggen bij het dorp Bomarzo in de provincie Viterbo en in het noorden van de Italiaanse regio Lazio, 18 kilometer ten noordoosten van de stad Viterbo. De Tuinen van Bomarzo wordt ook wel het Parco dei Mostri genoemd; het Park van de Monsters vanwege de standbeelden die er uit zien als monsters.

De Tuinen van Bomarzo liggen in het bos in een dal, het bos wordt wel Sacro Bosco; het Heilige Woud genoemd. De Tuinen van Bomarzo werden in 1547 ontworpen door Pirro Ligorio en alle sculpturen zijn waarschijnlijk het werk van Simone Moschino. De opdrachtgever voor het aanleggen van het park was Pier Francesco Orsini, meestal werd hij Vicino Orsini genoemd, hij was een Italiaanse edelman en een beschermheer van de kunst.

Het is lang onduidelijk geweest wie het initiatief had genomen om de tuin aan te leggen.

• De kunsthistoricus Michiel Koolbergen schreef in 1984 een boek over de invloed van de tuinen op het werk van schrijvers en kunstenaars, voor hem was het een liefdestuin opgedragen aan Giulia Farnese de jong overleden echtgenote van Vicino Orsini.
• De beroemde schrijfster Hella Haasse schreef in 1968 het boek “De tuinen van Bomarzo”, ze herkende in de beeldentuin een belevingswereld van haat en schreef: “Ik weet niet waar het heden ophoudt en het verleden begint. Niets is ooit geheel voorbij. De geschiedenis kan op duizend manieren geschreven en herschreven worden”.
• Carel Willink schilderde een aantal monsters uit de beeldentuin zoals het schilderij: “Mathilda tussen de monsters” en ook Salvador Dali gebruikte de Monstertuin als inspiratie in onder andere het werk: “De verzoeking van de heilige Antonius”.
• De Argentijnse schrijver Manuel Mujica Lainez schreef het boek “Bomarzo” in 1962, een historische roman die later tot een opera werd bewerkt.

De beeldentuin Tuinen van Bomarzo laat de wereld van de Renaissance zien en voor de een is het uiting van liefde en voor de ander een uiting van haat. Het is fascinerend hoe de sculpturen bij schrijvers, schilders en bij elke bezoeker uiteenlopende gevoelens oproepen. Er zijn ook inscripties in de tuin gevonden zoals: “Leg uw geest stil en wordt wijzer” en dat is wellicht het beste advies, een wandeling  door het betoverende bos van ruim 350 jaar oud is een tijdloze weergave van de verbeelding.

De beelden in het Parco dei Mostri zijn gemaakt van basalt, de sculpturen die te bezichtigen zijn: twee Sfinxen, het monster Glaucus uit de Griekse mythologie, het mausoleum als een Etruskisch graf, de strijd van de twee reuzen Hercules en Cacus, de groep beelden met een schildpad, een walvis en Nike; de Griekse godin van de overwinning, de fontein Pegasus, de nimfen, het theater, de tempel, het scheve huis, het plein met de grote vazen, de olifant, de draak met de leeuwen en de meeste bekende bezienswaardigheid van het park: de mythologische Ork.

Er is een goede parkeerplaats bij het park en er is een snackbar, het park wordt goed bezocht vooral door gezinnen met kinderen en kan in de zomer op zondag vrij druk zijn. De tuinen zijn gemakkelijk bereikbaar vanuit Viterbo.