Margherita di Savoia in Italië ligt in de regio Apulië aan de Golf van Manfredonia tussen de plaatsen Manfredonia en Barletta in en 75 kilometer ten noordwesten van Bari. De stad is vernoemd naar Margaretha van Savoye echtgenote van koning Umberto I en koningin van Italië. De stad ligt tussen de kust met het lange strand en de zoutpannen in, het is een belangrijke toeristische locatie vanwege de vele hotels met minerale baden. De stad is door de aanwezigheid van de natuurlijke zoutpannen al sinds de oudheid bekend als kuuroord, hoewel de handel in zout in eerste instantie belangrijker was.

Saline Margherita di Savoia

De gelijknamige zoutpannen liggen ten westen van de stad in het natuurreservaat Saline Margherita di Savoia. Het natuurgebied is een Ramsar wetland en heeft een oppervlakte van 38,71 vierkante kilometer. De Saline Margherita di Savoia is het grootste gebied van natuurlijke zoutpannen in Europa en een waterrijk gebied van internationaal belang. In het wetland groeit veel riet en zegge en het is vooral een belangrijke plaats voor zeevogels. De verschillende soorten vogels gebruiken de zoutpannen als rust- en voedingsbodem en jaarlijks overwinteren er in aantal circa 30.000 watervogels. De belangrijkste menselijke activiteiten in het gebied zijn de zoutwinning, viskwekerijen en ecotoerisme.

Het zout ontstaat door een periodieke overstroming van de kleiachtige bodem, het zeewater verdampt in de zon en het zout blijft achter in de ondiepe bekkens. Al sinds de oudheid werd het zout gewonnen door inheemse volkeren die zich hier vestigden bij een meer. In de derde eeuw dreven de Vikingen handel met het zeezout en aan het het einde van de zestiende en het begin van de zeventiende eeuw werd het werk in de kwelders geïntensiveerd door zoutarbeiders.

In de achttiende eeuw werd de Salina overgenomen door de Koninklijke familie van Karel van Bourbon en gewijzigd in de naam Salina di Barletta, ze noemden het zoutgebied “de kostbaarste edelsteen van hun kroon” en de winning van het zout werd uitgebreid.

Het gebied is nu eigendom van Sosalt, een Italiaans bedrijf en een van de belangrijkste bedrijven voor het verwerken en exporteren van zeezout. De zoutpannen met een lengte van circa 20 kilometer en een breedte van 5 kilometer hebben een bijzonder hoge zoutproductie.

Het Museo delle Saline is een historisch museum gevestigd in een oud zout pakhuis met veel informatie over de geschiedenis van de zoutpannen en de ontwikkeling van het natuurgebied. Het pakhuis staat naaste de Torre delle Saline, de Zouttoren is gebouwd in de zestiende eeuw. Er is een ruime keus in goedkope hotels en B&B’s bij het strand.