Nationaal Park Plitvice Meren

De Plitvicemeren is het grootste Nationale Park van  Kroatië en een Unesco werelderfgoed. De meren liggen in de provincie Lika-Senj, tien kilometer ten westen van Bihac (Bosnië en Herzegovina), 125 kilometer ten zuiden van Rijeka in de Kvarnerregio en circa 200 kilometer ten oosten van het schiereiland Istrië. De Plitvice Meren of Plitvicka jezera bestaan uit een reeks van natuurlijke dammen, prachtige meren, grotten en watervallen ontstaan door een karst proces. Het water stroomt al duizenden jaren over kalksteen en krijtrotsen en het gebied heeft een veelzijdige flora en fauna.

Plitvice meren en watervallen

In het Plitvice gebied zijn circa 20 meren, 16 hiervan liggen tussen de Mala Kapela berg en de Pljesevica berg en zijn onderling met elkaar verbonden. Deze 16 meren bestaan uit 12 bovenmeren (Gornja jezera) en 4 benedenmeren (Donja jezera). De twee grootste en de diepste meren zijn de Prošansko jezero met een diepte van 37 meter en de Kozjak met een diepte van 47 meter. Opmerkelijk in het natuurgebied zijn de lange houten promenades over het water of de stevige houten loopbruggen, hierdoor is het mogelijk om bijna het hele jaar over een gedeelte van de meren en watervallen heen te lopen. De wandelroutes over de loopbruggen kunnen gecombineerd worden met een boottocht op het meer.

De hoogste watervallen in het natuurgebied zijn de Grote waterval (Veliki slap) en de Galovac waterval (Galovacki buk). Elk van de 16 meren hebben namen die gebaseerd zijn op waargebeurde verhalen of legendes. Zo zou er in het Galovac Meer een bandiet Gal zijn dood geschoten en in het Kozjak Meer (Geitenmeer) ligt een eilandje waar boeren hun geiten beschermden tegen wolven.

In het Gavonac Meer ligt de Gavanova schat verstopt van ene Gavan en bij het Kaluerovac Meer (monnikenmeer) woonde een monnik of kluizenaar in een grot, waar mensen kwamen om hem om advies vragen.

Flora en fauna Plitvice

Het Nationaal Park Plitvice Meren bestaat naast de meren en de watervallen uit een groot bos, weides en 19 dorpen. De flora is een combinatie van mediterrane en alpine soorten, van de vele plantensoorten worden er 75 als endemisch voor dit gebied gezien en er groeien 55 verschillende orchideeën soorten (flora parkverslag).  

Het gehele nationale park heeft een oppervlakte van 29.482 hectare, hiervan is ruim 22.000 hectare bos. De bossen bestaan onder meer uit beuk, eik, sparren, es en varens en heide. In het bos Corkova uvala staan de oudste bomen, vooral beuken en dennen. De bossen in het park zijn de thuisbasis van een rijke fauna, in deze Kroatische bossen leven onder andere de Europese bruine beer, wolven, de lynx, adelaar, oehoe en de auerhoen. Volgens het parkbeheer zijn er 127 vogelsoorten waarvan 70 als broedvogel, 320 verschillende soorten vlinders, 20 soorten vleermuizen en 12 soorten amfibieën zoals de Europese groene hagedis en de Europese moerasschildpad.

Ecotoerisme Plitvice

Het gebied is sinds eind 1800 bewoond en in 1890 werd er al het eerste hotel en restaurant gevestigd. Vrij kort hierna werd de Vereniging voor het behoud van de Plitvice meren opgericht. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog, werden de unieke natuur-verschijnselen van dit gebied permanent erkend. Op 8 april 1949 werden de Plitvice meren uitgeroepen als Nationaal Park en maatregelen genomen ter bescherming van de natuur. Tussen 1962 en 1968 werden er Winnetou films opgenomen gebaseerd op de boeken van Karl May, bijvoorbeeld de film: “De schat in het Zilvermeer”. Het park is nu een ecotoerisme bestemming en de lokale bewoners beschermen het park en hun tradities. Dit is terug te zien in de huizen, de klederdracht, de gezamenlijke productie van textiel en boter en in de lokale gerechten.

De toegangspijs van het park is afhankelijk van het seizoen en ligt tussen de 15 tot 24 euro.